ⅠIntroitus 进堂咏
Ⅱ Kyrie 垂怜经
Ⅲ Sequenz 继抒咏
1. Dies irae 末日经
2. Tuba mirum 神奇号声
3. Rex tremendae 赫赫君王
4. Recordare 求你垂怜
5. Confutatis 受判之徒
6. Lacrimosa 爱怜颂
IV Offertorium 奉献经
1. Domine Jesu 圣主耶稣
2. Hostias 牺牲祈祷
V Sanctus 圣哉经
Ⅵ Benedictus 迎主曲
Ⅶ Agnus Dei 羔羊赞
Ⅷ Communio 领主曲
Church Latin Libretto:
REQUIEM (D minor), K.626
I. INTROITUS
Requiem
Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis, te decet
hymnus, Deus in Sion, et tibi reddetur votum in Jerusalem;
exaudi orationem meam, ad te omnis caro veniet.
Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis.
II. KYRIE
Kyrie eleison,
Christe eleison,
Kyrie eleison.
III. SEQUENZ
1 Dies irae
Dies irae, dies illa
solvet saeclum in favilla,
teste David cum Sybilla.
Quantus tremor est futurus,
quando judex est venturus,
cuncta stricte discussurus.
2 Tuba mirum
Tuba mirum spargens sonum
per sepulchra regionum,
coget omnes ante thronum.
Mors stupebit et natura,
cum resurget creatura,
judicanti responsura.
Liber scriptus proferetur,
in quo totum continetur,
unde mundus judicetur.
Judex ergo cum sedebit,
quidquid latet apparebit,
nil inultum remanebit.
Quid sum miser tunc dicturus?
quem patronum rogaturus,
cum vix justus sit securus?
3. Rex tremendae
Rex tremandae maiestatis,
qui salvandos salvas gratis,
salva me, fons
pietatis.
4. Recordare
Recordare Jesu pie,
quod sum causa tuae viae,
ne me perdas illa die.
Quaerens me sedisti lassus,
redemisti crucem passus;
tantus labor non sit cassus.
Juste judex ultionis,
donum fac remissionis
ante diem rationis.
Ingemisco tanquam reus,
culpa rubet vultus meus;
supplicanti parce Deus.
Qui Mariam absolvisti,
et latronem exaudisti,
mihi quoque spem dedisti.
Preces meae non sum dignae,
sed tu, bonus, fac benigne,
ne perenni cremer igne.
Inter oves locum praesta,
et ab hoedis me sequestra,
statuens in parte dextra.
5. Confutatis
Confutatis maledictis,
flammis acribus addictis,
voca me cum benedictis.
Oro supplex et acclinis,
cor contritum quasi cinis,
gere curam mei finis.
6. Lacrymosa
Lacrymosa dies illa,
qua resurget ex favilla
judicandus homo reus.
Huic ergo parce Deus,
pie Jesu Domine, dona eis requiem! Amen!
IV. OFFERTORIUM
1. Domine Jesu
Domine Jesu Christe! Rex gloriae!
Libera animas omnium fidelium defunctorum
de poenis inferni et de profundo lacu!
Libera eas de ore leonis, ne absorbeat eas Tartarus, ne cadant in obscurum:
sed signifer sanctus Michael repraesentet eas in lucem sanctam,
quam olim Abrahae promisisti, et semini ejus.
2. Hostias
Hostias et preces tibi, Domine, laudis offerimus.
Tu suscipe pro animabus illis, quarum hodie memoriam facimus:
fac eas, Domine, de morte transire ad vitam,
quam olim Abrahae promisisti, et semini ejus.
V. SANCTUS
Sanctus, sanctus, sanctus Dominus Deus Sabaoth!
pleni sunt coeli et terra gloria tua.
Osanna in excelsis.
VI. BENEDICTUS
Benedictus, qui venit in nomine Domini.
Osanna in excelsis.
VII. AGNUS DEI
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, dona eis requiem.
Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, dona eis requiem sempiternam.
VIII. COMMUNIO
Lux aeterna luceat eis, Domine, cum sanctis tuis in aeternum, quia pius es.
Requiem aeternam dona eis, Domine, et lux perpetua luceat eis.
Wee, sleeket, cowran, tim’rous beastie,
O, what panic’s in thy breastie!
Thou need na start awa sae hasty,
Wi’ bickering brattle!
I wad be laith to rin an’ chase thee,
Wi’ murd’ring pattle!
I’m truly sorry Man’s dominion
Has broken Nature’s social union,
An’ justifies that ill opinion,
Which makes thee startle,
At me, thy poor, earth-born companion,
An’ fellow-mortal!
I doubt na, whyles, but thou may thieve;
What then? poor beastie, thou maun live!
A daimen-icker in a thrave ‘S a sma’ request:
I’ll get a blessin wi’ the lave,
An’ never miss’t!
Thy wee-bit housie, too, in ruin!
It’s silly wa’s the win’s are strewin!
An’ naething, now, to big a new ane,
O’ foggage green!
An’ bleak December’s winds ensuin,
Baith snell an’ keen!
Thou saw the fields laid bare an’ wast,
An’ weary Winter comin fast,
An’ cozie here, beneath the blast,
Thou thought to dwell,
Till crash! the cruel coulter past
Out thro’ thy cell.
That wee-bit heap o’ leaves an’ stibble,
Has cost thee monie a weary nibble!
Now thou’s turn’d out, for a’ thy trouble,
But house or hald.
To thole the Winter’s sleety dribble,
An’ cranreuch cauld!
But Mousie, thou are no thy-lane,
In proving foresight may be vain:
The best laid schemes o’ Mice an’ Men,
Gang aft agley,
An’ lea’e us nought but grief an’ pain,
For promis’d joy!
Still, thou art blest, compar’d wi’ me!
The present only toucheth thee:
But Och! I backward cast my e’e,
On prospects drear!
An’ forward, tho’ I canna see,
I guess an’ fear!